Clara Spilliaert (1993, Tokyo) brengt in haar werk een subtiele dialoog tot stand tussen natuur, lichaam en symboliek, waarbij ze poëzie verweeft met materie. Na haar verhuizing van Japan naar België in 2009 vond haar verbeeldingswereld wortel in duizenden dagboektekeningen, een persoonlijke stroom van beelden die haar latere sculpturale en keramische praktijk voedden. Spilliaert’s werk zweeft tussen droom en realiteit, waar mythen, natuur en het vrouwelijk lichaam op fluisterende toon worden bevraagd.